Każdy z nas robiąc porządki w swoim otoczeniu dociera w końcu do przedmiotów, które nabył z nadzieją na ich wykorzystanie. A nawet z pewnością, że są mu potrzebne i na 100% będzie ich używać. Jak pokazuje życie: jesteśmy w stanie się bez nich obyć a jedyna emocja, jaką wzbudzają po euforii zakupu to gigantyczne rozczarowanie. Chcę korzystać z jakiegoś przedmiotu? Upewniam się, że jest on dostępny. Jak to wygląda w praktyce?