5-rzeczy-z-podrozy
Lifestyle

Podróżowanie raz jeszcze: 5 rzeczy, których nauczyły mnie podróże.

Uwielbiam podróżować i od kiedy mam właściwego partnera do podróży (czyli takiego który nie marudzi, nie wybrzydza, nie wykłóca się którędy mamy iść i nie rozpacza, gdy zmieniam trasę) robię to często i z prawdziwą przyjemnością. Trochę się zmieniło po pojawieniu się dziecka, ale jestem bogatsza jedynie o nowe doświadczenia – pewne kwestie pozostały niezmienne. Mam na koncie wspaniałe wyjazdy, ale też takie, które okazały się katastrofą. Oto 5 rzeczy, których nauczyły mnie podróże!

Podróżowanie: DOBIERZ ODPOWIEDNICH TOWARZYSZY PODRÓŻY.

Nic tak nie psuje wyjazdu jak kłócąca się para albo kolega mający inną wizję spędzania wolnego czasu. To bardzo istotna kwestia, bo od tego z kim udamy się na taki wyjazd zależeć będzie to w jaki sposób go doświadczymy. Mam za sobą wyjazdy grupowe, na które mam tylko jedno określenie: KOSZMAR. Zgrać ze sobą 10 osób o bardzo silnych charakterach graniczy z cudem. Do tego próba pogodzenia ze sobą grupy, w której jedna połowa pragnie podróżować a druga wypoczywać jest bardzo trudna, bo wybór zawsze odbywa się czyimś kosztem.

Dlatego zanim zdecyduję się na wyjazd rozważam charakter osób, którym chcę go zaproponować. Wiem, że przy zbyt dużej grupie może być ciężko ustalić jeden front. Wybieram osoby, które mają podobny do mojego styl spędzania wolnego czasu. Lubię zwiedzać, oglądać, chłonąć – nudzi mnie leżenie w jednym miejscu zbyt długo. Dlatego jeśli ktoś spędza wakacje na smażeniu się na plaży uzna, że moja forma wypoczywania jest dla niego za aktywna. Dodatkowo jeśli wybieram pary to takie, które nie toczą ze sobą „wojen”.

Jasne, od czasu do czasu sprzeczki się zdarzają, nie można ich całkowicie wyeliminować, natomiast jeśli para rzuca się sobie do gardeł przy okazji wspólnego spotkania ze znajomymi to na milion procent będzie się kłócić na wyjeździe. Nie warto psuć sobie wypoczynku z powodu tego, że partner przyjaciółki odłożył jogurt w inne miejsce niż zwykle i ona uznała, że to świetny czas na wykład dotyczący podziału obowiązków w ich związku. Szanujmy się wzajemnie – dajmy sobie wypocząć.

Podróżowanie: dobre nastawienie to podstawa.

Niby oczywiste, ale chyba często zapominamy o tym by uważać na swoje nastroje – tak by nie przesłoniły nam radości wyjazdu. Moja poprzednia wycieczka, a właściwie sama podróż, była tak nieprzyjemna, że przez kolejne trzy dni odchorowywałam to przeżycie. Patrząc na zdjęcia mogę powiedzieć, że byłam w przepięknym mieście, z niesamowitymi widokami, robiącymi ogromne wrażenie. ALE całość do dziś wspominam jako jedno WIELKIE ROZCZAROWANIE – nawet teraz czuję, że nie podobało mi się tam dosłownie wszystko, od pogody po jedzenie.

Tak bardzo skupiłam się na przeżywaniu złego nastroju, że zapomniałam jak uwielbiam podróżować i cieszyć się nowością, która kryje się w zwiedzaniu innych miejsc. Z perspektywy czasu jestem w stanie stwierdzić, że to nieodpowiednie nastawienie zepsuło mi cały wyjazd.

Do mojej ostatniej podróży nastawiłam się już zupełnie inaczej i ten czas określam jako fantastyczny. Była to z pewnością najlepsza wycieczka w jakiej uczestniczyłam. Architektura miasta wywoływała moje zachwyty, a jego sielska atmosfera i możliwość wypoczynku wśród wielkiej ilości fontann wprowadzały mnie w stan niezmąconego żadnym niepokojem relaksu. Tak samo pozytywnie zapalam się do kolejnego wyjazdu i nie mogę się go już doczekać!

Jednocześnie chciałabym przytoczyć historię, która zapadła mi w pamięć i jest odpowiednim komentarzem do tego argumentu:

Podróżnik zaczepił przechodnia przy bramie wjazdowej do miasta:

Jestem tu pierwszy raz, nie znam tego miejsca. Jacy są ludzie w tym mieście?

– A jacy byli w poprzednim, tym z którego przybywasz? – zapytał przechodzeń.

Okropni, źli, o podłym sercu – odparł podróżnik.

Tacy sami są w tym mieście, radzę ci stąd odjechać i poszukać innego… – odpowiedział współczująco przechodzeń.

Kilka metrów dalej zaczepił go inny podróżnik zadając to samo pytanie.

A jacy byli w poprzednim mieście, tym z którego przybywasz? – zapytał przechodzeń ponownie.

Życzliwi, serdeczni i przyjacielscy – odpowiedział podróżnik.

A zatem wjeżdżaj śmiało, bo tacy sami są ludzie w tym mieście.

Podróżowanie: ZADBAJ O SIEBIE – EKSCYTACJA podróżą ZABIJA REALIZM.

Kiedy planuję wyjazd przepełnia mnie tak duża ekscytacja, że nie patrzę realistycznie na jego warunki „bytowe”, czyli sprawy organizacyjne. Potrafię zaplanować podróż tak by wyruszyć nocą wierząc, że o 7.00 rano będę na siłach by zwiedzać całe miasto i zameldować się w hotelu dopiero wieczorem – oczywiście pełna energii by wyruszyć na zwiedzanie po raz drugi. Doświadczyłam tego wiele razy – przeceniając swoje siły nie brałam pod uwagę tego jaki wpływ będzie miało na mnie zmęczenie.

Już teraz wiem, że po podróży (mówię tu oczywiście o dłuższych dojazdach, trwających 8-10 godzin), szczególnie po całym dniu pracy będę zmęczona i muszę dać sobie czas na regenerację. Zwłaszcza, że bardzo często pragnę wykorzystać ten wyjazd w pełni, zobaczyć ile się da i szkoda mi stracić go na poddenerwowane wynikłe głodem czy zmęczeniem. Nie zawsze jest to oczywiście potrzebne, ale w pierwszej kolejności ZADBAJMY O SIEBIE. Dopilnujmy by mieć czas na wyspanie, zjedzenie i regenerację. Zapewni nam to lepsze nastawienie, przyjemny nastrój i pozwoli zbudować wiele ciepłych wspomnień.

Podróżowanie: PRZYGOTOWANIA ZAOSZCZĘDZĄ CI NERWÓW.

Nie wierzę w 100% spontanicznie wyjazdy. Wierzę, że można podjąć decyzję o wyjeździe z dnia na dzień. Wierzę, że można określić cel w ostatniej chwili. Ale nie wyobrażam sobie sytuacji w której jadę i liczę na znalezienie noclegu, szczególnie za granicą. Po pierwsze: kryje się za tym ogromny stres. Nie chciałabym trafić do miasta w którym nie znajdę wolnego miejsca i będę musiała przespać się na dworcu. (Może ma to pewien urok kiedy wyjeżdża się dużą grupą, ale w parze czy w trakcie wyjazdu z dzieckiem jest to zbyt ryzykowne. Mimo wszystko trzeba być chociaż trochę ostrożnym, a spanie na dworcu i narażanie się na kradzież do takich nie należy.) Po drugie: narażamy się na ogromny wydatek.

Bardzo lubię serwis Airbnb bo widzę co wynajmuję i sama wybieram kwotę, która mi odpowiada. Uważam, że jest to bardzo uczciwe. Na bookingu już się przejechałam… okazało się, że został mi wynajęty pokój, który wyglądał koszmarnie. A zdjęcia poglądowe były przepiękne – tyle, że do innych pokoi. Wystawiłam tam oczywiście odpowiednią recenzję, ale mleko się już rozlało… Dlatego z czystym sercem polecam Ci serwis Airbnb. (Zarejestruj się przez ten link a zyskasz zniżkę – nawet 138 zł na swój pierwszy pobyt.)

Nie jestem zwolenniczką wydawania fortuny na wyjazdy. A zdecydowanie się na pierwszy – lepszy hotel, bo czas nas goni, mrok zapada, zaraz ktoś nam zajmie miejsce może skutkować przepłaceniem. Uwielbiam wyszukiwać naprawdę korzystne cenowo okazje – dobra lokalizacja, niska cena? Da radę, ale nie pod presją czasu czy okoliczności.

Zamiast szukać kantoru do wymiany walut czy martwienia się o drogi przelicznik przy wypłatach z bankomatu załóż sobie kartę Revolut. Jestem nią zachwycona! Karta przyszła za darmo na adres domowy, dosłownie ułamki sekund trwa zamiana złotych na euro. Załóż sobie kartę Revolut przez ten link a zyskasz 33 zł na koncie na start. (I ja dzięki Tobie również :)) A później udostępnij link żonie/mężowi a oboje dostaniecie kolejne 33 zł.

Zawsze mam przygotowane dojazdy i hotele. Do tego sprawdzam, na spokojnie, dzień przed wyjazdem jak dojechać z lotniska do lokalizacji, która mnie interesuje. Oraz jak poruszać się po mieście do którego jadę. Nie chcę korzystać z usług taksówek. Mieszkańcy nie zawsze porozumiewają się po angielsku albo nawet jeśli potrafią – niekoniecznie wiedzą jak dojechać do mojego celu i lubię w takich sytuacjach być przygotowana. To bezpieczeństwo sprawia, że przyjemniej przeżywam podróż – nie stresuję się, nie martwię, czuję się praktycznie jak u siebie. Wiem też, że jeśli wydarzy się coś niespodziewanego (przykład: przez opóźniony lot uciekł mi ostatni pociąg) to i tak jestem przygotowana, bo sprawdziłam wcześniej inne możliwości dojazdu.

Podróżowanie najdziwniejsze: ANGIELSKI NIE JEST CI DO NICZEGO POTRZEBNY.

Pewnie wszystkich zaskoczę, ale… duży procent ludności w miastach, które odwiedzałam nie porozumiewa się w języku angielskim. Albo inaczej: porozumiewa się, ale się boi i nie mówi. Ty możesz mówić, oni cię zrozumieją, ale już niekoniecznie odpowiedzą. Standardem są pracownicy hotelu mówiący po angielsku (chociaż w Mediolanie natrafiłam na personel, który po angielsku nie mówił ;)), ale już obsługa – jak np. personel sprzątający może mieć problem by zrozumieć o co ci chodzi. To samo w restauracjach… Będąc w Porto (Portugalia) praktycznie w 95% lokali byłam obsługiwana przez osoby nie mówiące w języku angielskim.

I wtedy też zrozumiałam, że wystarczy chcieć się dogadać – wskazać coś, wykonać gest, kiwnąć głową, pokazać w karcie. Nie trzeba w ogóle nic mówić. Ba, wystarczy jak znasz kilka podstawowych słów by się przywitać, podziękować i pożegnać. Najważniejsza jest chęć. Bo mieszkańcy bardzo często chcą nam pomóc nawet jeśli bariera komunikacyjna to uniemożliwia i zrobią wszystko by to zrobić. Wystarczą dobre chęci.

Mam znajomych, którzy obawiają się wyjechać za granicę sami, bo boją się, że się nie dogadają. Kiedy im mówię, że nie muszą mówić po angielsku nie chcą mi wierzyć. Nie biorą pod uwagę faktu, że osoby mieszkające za granicą bardzo często również nie mówią płynnie po angielsku… Podróżowanie poza granice Polski to dla nich dramat a przecież nie musi tak być!

Oto moje jeszcze świeże wnioski z ostatnich podróży. Co jeszcze dopiszesz do tej listy? Masz jakieś sprawdzone porady, przemyślenia, wskazówki jeśli chodzi o podróżowanie? Daj znać w komentarzu:)

Jeszcze troszkę o podróżowaniu?

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *